maandag 21 april 2014

Nieuws uit Palestina: "Mu’taz, die zich niet wou overgeven"

Het verzet is uiteraard niet dood in Palestina. De wapens zijn nog steeds daar om terug te vechten; kogels, stenen. Ze komen vooral uit de vluchtelingenkampen, waar overleven het moeilijkst is. Voorheen waren wapens meer in de handen van de mensen, maar sinds de Palestijnse autoriteit een feit is, zijn de wapens vooral bij de flikken en de gecentraliseerde macht.
Maar de wapens zijn er.
Midden februari wordt het kleine checkpoint om naar Birzeit te gaan aangevallen. Een gast van het leger wordt geraakt door een M16.
Donderdag 27 februari 2014. Het leger neemt het dorp Birzeit over. Ze zoeken iemand. Het leger lanceert de operatie om Mu’taz, een jongen, een vechter van 23 jaar, te arresteren. Zoals gewoonlijk rechtvaardigt het leger haar operaties met de “veiligheid” en verdenkt Mu’taz van terrorisme. Altijd dezelfde beschuldigingen!
Deze arrestatie verloopt niet zoals gewoonlijk. Meestal arresteert het leger mensen bij hen thuis, in het midden van de nacht, aan een checkpoint of in de straat. Ze worden dan opgesloten in administratieve detentie (wat betekent dat je opgesloten blijft totdat de Israëlische autoriteit beslist om je los te laten, als ze ooit beslist om je los te laten). Het leger omsingelt het huis en laat iedereen naar buiten komen. De militairen wilden Mu’taz Wahsheh. Zijn twee broers zaten jarenlang in de gevangenis, en zijn net vrijgelaten. De moeder zegt aan het leger dat haar zoon niet binnen is en hoopt dat hij langs de achterkant is kunnen ontsnappen. Ondertussen komen verschillende wagens van het leger aan, en blokkeren ze alle wegen. De mensen komen op straat, maar mogen niet tot bij het huis komen.
Wanneer Mu’taz niet te vinden is, begint het leger de muren van het huis met een bulldozer te vernielen, voor de ogen van iedereen. Vervolgens gooien ze granaten naar binnen en het huis begint te branden. Palestijnse brandweermannen gaan binnen om het vuur te doven, en ze treffen Mu’taz levend aan. Maar hij wilt zich niet overgeven aan de bezetters, hij zegt dat hij liever sterft dan zich over te leveren aan de Israëlische autoriteit. Hij wilde een beetje vrijer sterven.
Het leger wilt hem ook dood. Het veiligheidskorps gaat binnen in het huis, en schiet Mu’taz dood.
De familie, de vrienden, Palestijnen zijn in schok. Een arrestatie met dergelijk geweld deed zich niet meer voor sinds de tweede intifada in de Westelijke Jordaanoever. De reacties zijn divers: sommigen zijn niet verbaasd aangezien het land onder Israëlische bezetting is sinds 1967, anderen proberen de gebeurtenissen te normaliseren (de cafés en terrasjes blijven open in Ramallah, de stad ernaast), anderen willen er niet over praten omdat het te moeilijk is.

De Israëlische autoriteit vernedert, arresteert en breekt de Palestijnse vechters. De Israëlische kolonisatie neemt verschillende vormen van overheersing aan, ze heeft vele tactieken om levend te blijven en de Palestijnen te verpletteren.
Solidariteit met diegenen die vechten voor de vrijheid in Palestina en elders, laten we spuwen op alle militairen! Of ze nu Israëlisch, Belgisch, Arabisch zijn. Ze zijn er altijd om de gevestigde macht te verdedigen. De macht die ons haar wetten wil opleggen en onze vrijheid vastsnoeren, die ons beschuldigt van terrorisme als we niet akkoord gaan met haar belangen!
In deze wereld vol gruwelijkheden houdt alleen de revolte ons levend en waardig.